“Weet je wat het is…? Iedereen zei: ‘Gebruik Laravel! Gebruik Symfony! Waarom zou je het wiel opnieuw uitvinden?!’ Maar NEE! Niet voor de Hanze. Niet voor dit heilige project.” “Voor de Hanze bouwen we geen standaard webshopje, geen dertien-in-een-dozijn CMS. Nee. We bouwen een fundament. Een zuil van code. Een bastion van logica en modulariteit die eeuwen kan trotseren—zoals de Hanze zelf!” “En dus begon ik. Eén bestand. Eén index.php. En daar begon de hel.” “Routing? Zelf geschreven. Middleware? Handmatig. Dependency Injection? Probeer dat maar eens zonder een container die je niet zelf hebt gekneed uit pure wanhoop en koffie.” “Mijn autoload.php kent meer bloed, zweet en tranen dan de gemiddelde scriptie van een vierdejaars. Mijn hele website's security vreest de dag dat mensen '/adminPanel' vinden met geen auth check.." “ORM? ORM?! Ik spreek direct met de database. PDO, rauw en onbeschaafd. Prepared statements die ik met mijn ogen dicht tik, omdat vertrouwen op een externe package ineens te veel voelde als verraad.” “En dan… de errors. Oh, de errors. Parse errors, null references, headers already sent… Ze fluisteren tegen me in mijn slaap. Ik word wakker met een witte pagina en een knipperende cursor alsof hij wil zeggen: ‘Je had gewoon Laravel moeten pakken, sukkel.’” “Maar ik geef niet op. Want dit is mijn framework. Mijn monster. Mijn glorieuze Frankenstein van PHP-bestanden die met ducttape en hoop aan elkaar hangen. En als het ooit werkt, als het ooit live gaat… dan zal men zeggen: ‘Waarom in hemelsnaam?’ En dan zal ik zeggen: ‘Voor de Hanze.’”